Kościół Spitakawor

Ruiny Spitakaworu położone są nad krawędzią wąwozu w mieście Asztarak w prowincji Aragacotn. W ciągu swojej burzliwej historii świątynia przetrwała wiele ataków i oblężeń, w tym najbrutalniejsze przeprowadzone pod koniec XIV w. przez plemiona turkmeńskie pod wodzą Tamerlana. To uporczywe trwanie uczyniło ze Spitakaworu ważny ośrodek kulturalnego, oświatowego i duchowego życia regionu.

Pochodzący z przełomu V i VI w. kościół w formie bazyliki uległ częściowemu zniszczeniu w 1815 r. Podczas wykopalisk, przeprowadzonych w połowie XX w., odkryto ślady dawniejszej konstrukcji. Choć nie zachowały się na nich inskrypcje, specyficzne elementy architektoniczne – szczególnie filary w kształcie litery T – pozwalają określić początki tej najstarszej warstwy budowli na początek V w. n.e.

Ze świątynią związana jest legenda. W Asztaraku żyły niegdyś trzy siostry, każda równie piękna i czarująca. Wszystkie zakochały się w tym samym mężczyźnie – księciu Sargisie. Jak głosi opowieść, dwie starsze postanowiły skończyć ze sobą, by ukochany mógł przypaść najmłodszej. Najstarsza siostra, ubrana w pomarańczową suknię, ujęła rękę młodszej, ubranej na czerwono, i razem skoczyły w przepaść. Gdy dowiedziała się o tym najmłodsza siostra, przywdziała białą szatę, i runęła w dół w ślad za siostrami. Książę Sargis zaś został pustelnikiem. Nad krawędzią wąwozu zbudował trzy niewielkie kościoły, które otrzymały nazwy od barw sukni każdej z sióstr: Ciranawor („pomarańczowy”), Karmrawor („czerwony”) i Spitakawor („biały”).

Erywań

Aragacotn

Ararat

Armawir

Gegharkunik

Lori

Kotajk

Szirak

Sjunik

Wajoc Dzor

Tawusz

Arcach