Klasztor Keczaris

Keczaris położony jest na północnym zachodzie miasta Cachkadzor w centralnej prowincji Kotajk. W skład powstałego w XI-XIII w. zespołu klasztornego wchodzą cztery kościoły: Surb Grigor Lusaworicz (Świętego Grzegorza Oświeciciela), Surb Nszan (Świętego Krzyża), Surb Astwacacin (Najświętszej Maryi Panny) i Surb Harutiun (Zmartwychwstania) oraz dopełniający całości przedsionek, dobudowany w latach 1196-1206. Budynki wzniesiono z bazaltowych bloków. Do kompleksu zaliczane są także piękne chaczkary (kamienne krzyże) z XII i XIII w.

W XII w. klasztor dostał się pod panowanie Seldżuków. W jednej z kronik napisano: „Keczaris, tak niegdyś kwitnący, stał się pusty i martwy”. Klasztor wyzwoliła dopiero przeprowadzona w latach 1161-1165 kampania Sargisa Zakariana, naczelnego dowódcy wojsk monarchów gruzińskich, którego synowie Zakare i Iwane mieli dokonać dzieła oswobodzenia ziem ormiańskich z rąk tureckich. Wyzwolenie tchnęło w klasztor nowe życie. Stał się na stulecia ważnym ośrodkiem nie tylko duchowym, ale też piśmienniczym i naukowym, związanym z najznamienitszymi rodami Armenii – Pahlawunimi, Orbelimi, Zakarianami i Prroszianami.

Z czasem jednak Keczaris zaczął podupadać, a w XVIII w. opustoszał zupełnie. Jego renowacji dokonano dopiero w latach 1947-1949.

Obecnie, ze względu na swoją urodę, ale też bliskość najpopularniejszych kurortów Armenii, klasztor Keczaris należy do najchętniej odwiedzanych w tym kraju zabytków.

Erywań

Aragacotn

Ararat

Armawir

Gegharkunik

Lori

Kotajk

Szirak

Sjunik

Wajoc Dzor

Tawusz

Arcach